Programowanie. Moja przygoda -

- Zaczęła się gdy miałem 10 lat, kiedy dostałem zestaw klocków LEGO z komputerkiem i czujnikami służącymi do budowy robocików.

Na początku byłem tym zainteresowany, udało mi się nawet stworzyć robota, który poruszał się po wyznaczonej trasie, a także takiego, który po natknięciu się na przeszkodę strzelał w nią kolorowymi kulkami. Cała rzecz poległa na tym, żeby zbudować odpowiedniego robota – co wymagało pewnych zdolności technicznych – zamontowaniu sensorów a następnie stworzeniu i wczytaniu do komputerka programu. Przyznam szczerze, że uzyskanie porządanego efektu nie było rzeczą łatwą.

Ostatecznie choć zabawa była fajna to zabawa na dworze okazała się dla mnie jeszcze fajniejsza i klocki poszły w tzw. „odstawkę”

Kolejny raz z tematyką programowania, a własciwie kodowania spotkałem się kilka lat później tj. w 3 klasie gimnazjum na lekcji informatyki. Według mnie to najlepsze zajęcia z tego przedmiotu.

Ucząc się kodowania korzystaliśmy ze strony Code.org, która jest idealną stroną do nauki kodowania poprzez zabawę. Nauka polega na wykonywaniu zadań od najłatwiejszych do coraz trudniejszych. Czasem trzeba było naprawdę wytężyć umysł aby uzyskać efekt o który nam chodziło. Jak dla mnie kodowanie to rodzaj klocków, które trzeba poukładać w odpowiedni sposób, tak żeby wszystko działało. Używając odpowiednich komend i funkcji można uzyskać zaskakujące efekty.

Poniżej jest widoczny rzut z ekranu jednego z zadań. Po prawej stronie widoczne są „klocki” z których tworzymy funkcje i komendy – kodujemy.

Na dzień dzisiejszy moja przygoda z kodowaniem została zakończona, ale czas pokaże co przyniesie ze sobą przyszłość.